Ongelukkig huwelijk

Het begon bij vreemd gaan

Ik ben eindelijk gescheiden na een heel lang proces. Het begon allemaal toen mijn man vreemd ging. Het ergste was nog hoe ik erachter kwam. Ik moest het horen van de buurvrouw. Ze vertelde me dat ze regelmatig een vrouw langs zag komen bij ons thuis. En het was geen bekende. Dus besloot ik een keer eerder weg te gaan van werk om langs huis te wippen. En toen zag ik de andere vrouw in mijn douche. Ik schaamde me kapot. Ik ben snel weer de auto in gestapt en naar mijn beste vriendin gereden. Ze had eten bestelt en een fles wijn opengetrokken. We hadden gepraat over hoe mijn huwelijk nou eigenlijk was. Terugkijkend daarop had ik echt eerder moeten luisteren naar iedereen om me heen. Die zeiden allemaal dat hij niet goed voor me was. En ik keek maar door de roze bril en had niet door wat er eigenlijk allemaal voor mijn neus gebeurde.

Het moest altijd meer zijn

Hij was bijvoorbeeld erg agressief. Ik kreeg regelmatig een belediging. Hij vond dat ik nooit iets goed deed. Ik kookte niet lekker genoeg, ik maakte niet goed genoeg schoon, ik gaf hem geen aandacht en ga zo maar door. Soms vroeg ik me dan wel is af is het mijnschuld dat die vreemd moest gaan. Omdat ik hem dan niet genoeg aandacht gaf. Maar dat is natuurlijk absurd om te denken. Het was zijn fout, en hij is gewoon veeleisend. Hij kon niet genoegen nemen met wat hij had. Meer, meer, meer moest het bij hem zijn. Het moest meer geld zijn, meer werk zijn, meer liefde zijn. Maar ja ik ben ook maar een mens met een bepaalde capaciteit, ik kan hem niet elke seconde van de dag aandacht geven.

Gooien is niet normaal

Er was ooit een hele heftige ruzie tussen hem en mij. Hij had het alleen maar over zijn werk. Hij is zelf een rijke man, hij heeft zelf zo een vijf hotels onder zijn hoede. Maar dat vergt natuurlijk veel tijd, en levert veel stress op. Tijdens de constructies liep er toen van alles mis. Er was namelijk geen bulldozer aanwezig. Ik had toen de opmerking dat die toch snel geregeld kon worden. Maar dat was blijkbaar een hele domme opmerking. Het moest blijkbaar allemaal goed en precies zoals hij het wilde. Dus toen ik dat zei begon die met een vaas te gooien. Alle scherven op de grond. Hij liep boos de deur uit en voordat hij de deur achter zich dicht sloeg riep die dat ik de scherven op moest ruimen. Dat was mijn ‘gelukkige huwelijk’. Ik dacht dat dit bij elk huwelijk gebeurde, en het gewoon kwam door de stress. Maar daar zat ik erg ver naast.